Een tochtje van 833 km van Zutphen naar Berlijn, in zeven dagen

"OP STOOM"


Een tochtje van Zutphen naar Berlijn,
833 km in 7 dagen

Vele steden heb ik doorkruist op m’n fiets, maar Berlijn stond nog steeds op mijn verlanglijstje. Nu moest het er maar eens van komen. Ik pakte mijn tassen vol en had de track in mijn GPS geladen. Voor het eerst navigeer ik op GPS [het boekje Europa radweg houdt ik bij de hand].

Met de zon hoog aan de hemel en een straffe oosten wind ga ik op pad. De eerste nacht sta ik bij Gescher [Dld] op een camping. De reis is begonnen.
Ik volg de R1 route en kom zo over verkeersluwe paden en wegen. Het gaat me voor de wind ondanks de oostenwind, die ik pal voor heb. Het landschap word steeds mooier naargelang ik vorder. In Munster fiets ik de stad in om even iets te eten. Net voorbij Munster word me de weg verspert door een drie tal nonnen op de fiets. Gelukkig, na een beetje aandringen laten ze me er toch voorbij en maak ik me uit de voeten.

In de Harz begint het klimmen met soms behoorlijk steile hellingen.
“Every hill is going down”  denk ik dan maar... De biergartens zijn een welkome aanvulling op mijn route. Ik drink er heerlijke koffie met grote stukken apfelkuchen. Zo houd ik het nog wel even vol. Ook in de avond eet ik er vaak. Lekker een bord bradkartoflen met schnitzel en gemuse en natuurlijk een groot glas bier. Heerlijk!

Het navigeren met de GPS gaat wonderbaarlijk goed en zo kom al snel in Dessau. Waar ik het beroemde Bauhaus bezoek. Mooi om te zien hoe ze het gebouw uit 1925 weer in oude vorm hebben weten te restaureren. Grote namen als Wassily Kandinsky, Paul Klee en Piet Mondriaan hebben hier hun steentje in de vroegere jaren aan  bijgedragen.

De stoomtreinen op het emplacement in de stad Wernigerode zijn mooi om te zien. Ik vergaap me aan de vele stoomlocomotieven die nog dagelijks in gebruik zijn. Na Lutherstad, een stad waarvan de sfeer mij niet erg aanspreekt, ga ik richting Berlijn.

Voor Berlijn kom ik een beetje aan het twijfelen. De stad in fietsen, of m’n tentje in het Grunewald opzetten en morgen verder zien. Terwijl ik sta te overwegen wat te doen komt er een man op de fiets bij me. Hij vraagt me of hij kan helpen. Hij raad me aan om in het bos te gaan staan; “niks aan de hand, het is een groot bos”. Zo sta ik uiteindelijk drie nachten in het grote bos nabij Berlijn. In één van de nachten krijg ik zelfs bezoek van een groot everzwijn. Nieuwsgierig grommend loopt hij rond m’n tentje. ‘Rare gast’ zal hij wel gedacht hebben.

Berlijn is een super leuke stad om te zijn. Ik cross er met mijn fiets door en bezoek de high lights. Ook bezoek ik het Stasie hoofdgebouw in de wijk Lichtenberg. Het ziet er nog net zo uit als toen, zelfs de stoel van Erich Mielke staat er nog. Zo komt er na een leuke tocht een eind aan mijn reis in de interessante stad Berlijn. Een stad om zeker nog eens te bezoeken.

Deel deze pagina