Camiño de Portugues Een pelgrims route van Faro naar Santiago de Compostela. "Pelgrim, maar vooral geluksvogel"

Camiño de Portuques.

01 maart 2015

van Faro naar Santiago de Compostela.

1200 km.

In het vliegtuig probeer ik nog snel even wat Portugese woordjes te leren, maar als ik laat in de avond bij een Hotelletje in Faro binnenstap sta ik te hakkelen als een boer die nooit verder is geweest dan zijn erf. Maar ja... ik kreeg een bed.

Het weer is super en ik fiets lekker alhoewel ik al behoorlijk op de pedalen moet als het meteen naar 540 mtr gaat.
Onderweg stop ik regelmatig om ergens wat te eten of drinken. Het landschap is mooi de mensen zijn vriendelijk het bier smaakt goed! Onderweg bij een klein kerkje vraagt een Nederlander mij,"doe je deze tocht om tot bezinning te komen en in het reine met ?" Ik zei hem dat de route dan wel drie keer zolang moet zijn en dan nog is het de vraag of het zal lukken! Snel doe ik een schietgebedje en stap op mijn fiets.

Vanochtend was het fris, zelfs de ooievaars stonden te klappertanden van de kou, maar dat mag de pret niet drukken.
Vannacht slaap ik in een oud klooster.

Bom dia!!!!

Rare Apostel...

Gisteren rond koffie tijd kwam ik in zomer tenue bij een klein cafeetje aan gefietst. Zweet op m'n kop van het fietsen tegen al die heuvels. Een vrouw dik aangekleed in zwarte kledij en dikke muts op, vroeg of ik het niet koud had. "Nee hoor, Warm zelfs!"

Ze schudde haar hoofd en moet gedacht hebben "wat een rare Apostel".

Later die dag zag ik een paar zigeuners met paard en wagen, helemaal volgepakt en enkele paarden naast de wagen. De oude man en vrouw zagen er uit alsof ze uit een sprookje kwamen.
Ik op de fiets er achter aan en ingehaald om iets verder met camera in de aanslag een foto te maken. Wat schetst mijn verbazing... ze stoppen om te poseren!
Na de foto sessie sprong de man van de kar en... de rest laat ik ten rade.
Kwam er niet onderuit om hem wat geld te geven. Maar dan heb je wel een unieke foto!

Elke dag schuif ik bij de lokals aan voor een hap warm eten, zo houdt ik het wel vol.

Vandaag in Lissabon aangekomen na 138 km fietsen over een erg mooie en rustige kustweg nabij Setúbal

Heilig boontje.

Een mooie dag in Lissabon.
De nodige stempels voor mijn pelgrimage kreeg ik in diverse kathedralen. Nog nooit zag ik zóveel kerken van binnen. Ook stak deze" brave broeder" de nodige kaarsjes voor mijn dierbaren.
Ik ben op "de goede weg" zeg maar!

Vandaag eerst een saai stuk om uit Lissabon te geraken.

Ik bestelde het één en ander in een klein maar druk café ergens in een voorstadje van Lissabon.
De oudere man en vrouw hadden het erg druk.
Bij het afrekenen begon de vrouw enthousiast op de zo te zien gloednieuwe kassa te meppen. Het was er zo één met aanraakscherm!
Begon vanalles op te lichten maar geen nota. Geërgerd duwde de man de vrouw aan de kant en begon zelf aan het avontuur op het scherm. Ook hij bakte er niks van maar er kwam uiteindelijk een acceptabel bedrag te voorschijn.

Na 118 km kom ik in een klein dorp Golegã, met een grote brandweerkazerne.
Een dame op een bankje vertelde me dat ik er gratis mag overnachten.

Ik werd door een donkere vrouw onthaald alsof ik Jozef zelf was.
Ik de grootste slaapkamer ooit! Boven in de brandweerkazerne!!!
En helemaal gratis.

Hopen dat er nog een brandje komt om te blussen....

De Mis(t) in...

Nog even een stempel halen in de grote Kathedraal, ik opende de grote deur en stond met mijn stempelkaart pardoes tussen de vele mensen. Oeps... er was een Heilige Mis gaande en de Pastoor met zijn stempel stond helemaal vooraan. Er even tussendoor voor een stempel leek me geen goed plan.

Dan maar naar de Synagoge, het was alsof de vrouw op me zat te wachten. Ze drukte het stempel met grote precisie en signeerde de kaart, vertelde nog het één en ander over het reilen en zeilen in de Synagoge. Blij als een kind ging verder.

Later op de dag ging ik behoorlijk de Mist in... ik kwam tussen de GPS track en route op de kaart terecht. Het koste me veel tijd door al die klimmen om weer op het goede spoor te komen.

Onderweg nog even een zeer oud cafeetje aangegaan, met een nog oudere vrouw. Ze deed me een klein glaasje 7UP in. Toen ze zag dat ik een foto maakte schreeuwde ze me het café uit.

Snel maakte ik me uit de voeten.

Adios!!!!!!

Bede(L)vaart...

Ik fiets door erg mooie steden zoals gisteren door Coimbria waar ik ook een overnachting had in een erg oud Hotel. In dat Hotel gaven ze ook onderdak aan enkele zwervers die op hun beurt weer meehielpen in het Hotel.

Wel irritant al de bedelaars in de straten, het zijn er veel.
Ik wil best een wat toesteken maar ben geen fietsende Aalmoezenier die hier voor Sinterklaas speelt.

Ik zat goed in m'n ritme toen er een man op een carbonfiets voorbij stak. De handschoenen had hij nog aan! Hij bleef zo'n twintig meter voor me hangen, het gat werd kleiner en kleiner tot ik hem weer bij haalde. We raakten aan de klets en reden samen op.

In de avond drink ik tegenwoordig ABAFADO. Heeerlijk spul, alsof een Engeltje over je tong plast.

Eens kijken of ze het hier in de Pelgrimsherberg ook schenken....

Christoffel.

De weg naar Porto was ineens afgesloten, wat bleek... de brug had het begeven. Christoffel had me mooi naar de andere oever kunnen helpen maar Christoffel was in geen velden of wegen te bekennen!? Over het water lopen leek me niet verstandig.
Dan maar via de N weg iets verder op.

Onder weg in een klein dorpje bij de plaatselijke bakker even wat eten. De bakker kwam net met een enorm groot brood binnen lopen. Net uit de oven! ! En groot genoeg dat er wel 12 mannen van kunnen eten. De bakker sneed het warme brood en ik deed me er tegoed aan.Porto is prachtig om binnen te fietsen. Zo kwam ik bij een klein oud en verlopen 2 sterren Hotel. Voor 15€ mocht ik op de zolderkamer. Met uitzicht door het kleine dakraam. "mocht er iets niet goed gaan in de badkamer, dan de SOS knop indrukken" aldus de vrouw des huizes. Prima! !

Porto is een mooie stad, zo was ik in de mooiste boekwinkel ter wereld. En slenter wat rond, maak her en der een foto en drink een Portje.

Port(o) smaakt naar meer...

Ave MARIA biscuit.

Na een dag Porto weer blij dat ik op de fiets zit, maar ik kan maar niet opschieten langs de mooie kustweg zo veel te zien en beleven.

Vissers die een enorme zeepaling aan het schoonmaken zijn, met een fles wijn er bij en een gezellig groepje mannen die toe kijken.
Enorm gave havensplaatjes met kroegjes waar geen tourist komt. De haven waar veel te zien is en bij die haven een enorm mooie markthal. Altijd mooi en interessant zo'n markt.

Ik loop die hal binnen en ben helemaal in m'n element, prachtig wat er allemaal te zien is. Veel slagers waar ik als oud slager en keurmeester natuurlijk niet aan voorbij ga. Bij een stalletje drink ik koffie en krijg een enorm groot stuk zelf gebakken cake met noten. Ook krijg ik een glas zelfgemaakte jus van fruit en groenten, ik hoef er niets voor te betalen.Ik heb altijd een pak Maria biscuit in mijn fietstas, overal ter wereld te koop. Ik gebruik die biscuit als nood voorraad of als ik een versnelde darmpassage heb. Maar deze reis blijft het pak zo goed als onaangebroken, zeker nu ik zo'n groot stuk cake achter de kiezen heb.

Na 100 km door enorm mooi landschap in een pelgrimsherberg beland in Ponte de Lima.

Het schiet al mooi op...

En dan is er Wierook....

Waar rook is is Santiago!

Witte rook, zwarte rook?

Of rook ik mezelf?

De laatste etappe is zwaar, harde tegenwind (al vanaf het begin van mijn tocht tegenwind ) en veel klimmen, maar mijn doel is bereikt. Ik ben in Santiago de Compostela!!

Mijn laatste stempel wordt geplaatst en ik ben officieel bijgeschreven in het grote Pelgrimsboek.

Ik verblijf nog een paar dagen bij Sofia. Ze verhuurd een kamer in een huis van 300 jaar oud. Alles is schots en scheef en met gebruiksaanwijzing. De tijd heeft hier stilgestaan.

Vandaag naar de Heilige Mis opgedragen aan de Pelgrims die van heinde en verre zijn gekomen.

Ook de Hollander die op zijn fiets vanuit FARO is komen fietsen wordt door de Pastoor omgeroepen. Daarna zingt het kinderkoor uit volle borst.

Toch een mooi moment.

OBLIGADO

Pelgrim maar vooral geluksvogel...

als uit een sprookjesboek...
als uit een sprookjesboek...
Even een middag dutje...
Even een middag dutje...
Mannen op het plein.
Mannen op het plein.
Porto.
Porto.

Deel deze pagina